Dom mieszkalny w starożytnej Grecji

Przeciętne starożytne domy greckie to rozmieszczone na planie prostokąta dwupiętrowe budynki, o układzie geometrycznym.

Historia

Etykiety

Tryb życia, mieszkanie, salon, Grecki, Hellas, Grecja, starożytność, Układ geometryczny, polis, Struktura osadnicza, kuchnia, aula, ozdobna brama, Zeus, recepcja, łazienka, Pejzaż miejski, Fragment ulicy

Powiązane treści

Pytania

Jaki kształt miał plan przeciętnego domu w starożytnej Grecji?
Czy to prawda, że domy w starożytnych osadach greckich budowano wzdłuż ulic?
Od czego zależało bogactwo zdobień zewnętrznych na budynkach?
Czym były pokryte dachy domów w starożytnej Grecji?
Jak nazywał się wewnętrzny duży dziedziniec?
Jakie pomieszczenie (wychodzące na ulicę) umieszczano często na parterze domostwa?
Czy to prawda, że w greckich domach sypialnie dla kobiet i mężczyzn były oddzielone od siebie?
Czy to prawda, że wyposażenie wnętrz w domach starożytnej Grecji było niemal wszędzie identyczne?
Z czego była wykonana większość mebli w starożytnych greckich domach?
Który mebel NIE był typowy w domach starożytnej Grecji?
Które pomieszczenie było najważniejszą częścią starożytnych domów greckich?
Jak zazwyczaj ogrzewano pomieszczenia mieszkalne?
W których pomieszczeniach mieszkali niewolnicy rodziny?
Kto był odpowiedzialny za kierowanie i kontrolę nad niewolnikami?

Czy to prawda, że pan domu przyjmował w pokoju przyjęć jedynie męskich gości?
Czy to prawda, że kobiety mogły przyjmować męskich członków rodziny jedynie w swoich sypialniach?
Jak nazywano w starożytnej Grecji charakterystyczne naczynie gliniane używane do przechowywania produktów?
Czego NIE można było przechowywać w starogreckich naczyniach?
Jakich roślin NIE można było znaleźć w spiżarniach starożytnych greckich domów?
Jakich roślin NIE można było znaleźć w spiżarniach starożytnych greckich domów?
Skąd zazwyczaj wpadało światło do pomieszczeń na parterze w starożytnych greckich domach?
Z ilu kondygnacji składały się zazwyczaj domy greckie?
Które stwierdzenie jest prawdziwe w odniesieniu do przeciętnej rodziny w starożytnej Grecji?
Czy to prawda, że goście nie mogli wchodzić do pomieszczeń dla kobiet i dzieci?
Gdzie były przechowywane ubrania w starożytnych greckich domach?
Która część odzieży nie była noszona w starożytnej Grecji?
Jaka była średnia powierzchnia starożytnych greckich domów w IV wieku p.n.e.?
Kto zazwyczaj opiekował się dziećmi płci męskiej w starożytnej Grecji?

Sceny

Fragment greckiej ulicy

Budynki mieszkalne w starożytnej Grecji

Przeciętne domy w starożytnej Grecji zazwyczaj zbudowane były na planie prostokąta o układzie geometrycznym. Na terenach miejskich domy były rozmieszczone wzdłuż ulic, a na obszarach wiejskich budowano je jako stojące pojedynczo, podobnie jak majątki wiejskie w starożytnym Rzymie.

Większość budynków miała jedną lub dwie kondygnację. Rozmiar domu, jego wystrój zewnętrzny i wyposażenie wnętrz odzwierciedlały stopień zamożności właściciela.

Greckie domy budowano z cegieł i drewna, dachy pokryte były glinianymi dachówkami.

Zgodnie z typowym rozkładem pomieszczeń, wejście z małego przedsionka środkowej (większej) bramy prowadziło do dużego centralnego dziedzińca. Dziedziniec ten (aula) stanowił centrum życia rodzinnego. Z trzech stron otoczony był zadaszonym korytarzem z kolumnami. Stąd wchodziło się do pomieszczeń na parterze i na piętrze. Częścią domu było też często pomieszczenie sklepowe lub warsztat, otwarte na ulicę.

Dom mieszkalny

Przekrój mieszkania

otwarty dziedziniec (aula)
brama
korytarz z kolumnami
ołtarz Zeusa
pokój przyjęć
łazienka
kuchnia
męska część mieszkania
żeńska część mieszkania

Sypialnie

Sypialnie dla mężczyzn i dla kobiet starano się od siebie oddzielić. Początkowo pokoje dla kobiet znajdowały się na drugim piętrze, a pokoje męskie (andronitis) były na parterze. Później sypialnie dla mężczyzn również przeniesiono na piętro, ale do innej części budynku.
Do pokoi można było wejść z korytarza nad dziedzińcem. Wyposażenie pokoi mogło być bardzo proste lub też luksusowe.

W przeciętnej sypialni znajdowało się łóżko, mały stolik, krzesła bez oparcia lub z niskim oparciem. Meble wykonane były z drewna. Dekoracja pomieszczeń zależała od sytuacji finansowej właściciela.

Pozostałe pomieszczenia

W większości greckich domów znajdowało się również pomieszczenie przeznaczone do higieny osobistej, jednak jego wyposażenie było bardzo ubogie. Poza wanną i misą wykonaną z gliny, inne elementy wyposażenia nie zwiększały komfortu mieszkańców.
Na niższym poziomie znajdowały się pomieszczenia do spania dla niewolników, które pod względem wielkości i wyposażenia oczywiście bardzo różniły się od pomieszczeń członków rodziny.
Okna były często tylko w pokojach na górnym poziomie. (Pokoje na parterze oświetlane były przez światło wpadające przez drzwi z dziedzińca.)

Pokój przyjęć

Na parterze budynku znajdował się pokój zwany pokojem przyjęć. W tym ważnym pomieszczeniu pan domu przyjmował (męskich) gości. Podczas długich rozmów zazwyczaj spożywano dużo wina, które było serwowane przez niewolników bezpośrednio z pobliskiej spiżarni (lub kuchni).
Pomieszczenia ogrzewano za pomocą metalowych pojemników, do których wkładano rozżarzony węgiel drzewny. Zachowywały one ciepło przez dłuższy czas, rozprowadzając je po całym pomieszczeniu.

Pomieszczenie dla kobiet

Sypialnie dla kobiet zwane też "pokojami dziewcząt" (gynaeconitis) znajdowały się w oddzielnej części górnej kondygnacji.
Pod względem wyposażenia i mebli, sypialnie dla kobiet różniły się od sypialni mężczyzn jedynie tym, że kobiety próbowały przy pomocy zasłon i narzut stworzyć bardziej domową atmosferę.
Ubrania i kosztowności były przechowywane w drewnianych skrzyniach umieszczonych na podłodze.
Pomieszczenia te były przystosowane też do wykonywania prac domowych (tkania, przędzenia) i do przyjmowania żeńskich gości. Kobiety spotykały się z innymi członkami rodziny na dziedzińcu lub w znajdującym się na parterze salonie. Obowiązkiem żony-pani domu było nadzorowanie służących, ale sama również aktywnie uczestniczyła w pracach domowych.

Kuchnia

Kuchnia i jadalnia

Na parterze budynku, w tylnej części dziedzińca, znajdowała się kuchnia, spiżarnia i inne pomieszczenia magazynowe.
Na podłodze w kuchni ułożone było palenisko. Używane do gotowania gliniane naczynia umieszczano na węglu z paleniska. Glinianych garnków używano nie tylko do gotowania, ale również do przechowywania. Miały typowy kształt amfory.
W sąsiedztwie kuchni znajdował się tzw. męski pokój (andron). W tym pokoju gospodarz spędzał większość dnia, przyjmując gości. Tutaj odbywały się też wieczerze, w których mogli brać udział tylko mężczyźni. Podawane pokarmy i napoje spożywano w pozycji leżącej, opierając się na łokciu.

Spacer

Animacja

Narracja

Poza wiejskimi osadami, mieszkańcy starożytnej Grecji mieszkali również w miastach wznoszonych w centrum Polis (miasto-państwo). Domy były rozmieszczone wzdłuż ulic, dzięki czemu struktura tych miast była bardziej przejrzysta.

Większość budynków miała jedną lub dwie kondygnacje. Domy zbudowano z cegieł i drewna, ściany były bielone, a dachy pokryte dachówką. Rozmiar domu, jego wystrój zewnętrzny i wyposażenie wnętrz odzwierciedlały stopień zamożności właściciela.

Przeciętne domy w starożytnej Grecji zazwyczaj zbudowane były na planie prostokąta o układzie geometrycznym.

Zgodnie z typowym rozkładem pomieszczeń, wejście z małego przedsionka środkowej (większej) bramy prowadziło do dużego centralnego dziedzińca. Dziedziniec ten (aula) stanowił centrum życia rodzinnego. Z trzech stron otoczony był zadaszonym korytarzem z kolumnami. Stąd wychodziło się do pomieszczeń na parterze i na piętrze.

Na parterze budynku znajdował się pokój zwany pokojem przyjęć, w którym pan domu przyjmował gości. Obok niego znajdowały się jadalnia, kuchnia i spiżarnia.
Do pomieszczeń na parterze należało jeszcze pomieszczenie przeznaczone do higieny osobistej, sypialnie niewolników i inne powierzchnie magazynowe. Częścią domu było też często pomieszczenie sklepowe lub warsztat, otwarte na ulicę.

Do pomieszczeń na piętrze wchodziło się przez drzwi z korytarza powyżej dziedzińca.
Tutaj znajdowały się osobne pokoje męskie i żeńskie "pokoje dziewcząt". Okna były często tylko w pokojach na górnym poziomie. (Pokoje na parterze oświetlane były przez światło wpadające przez drzwi z dziedzińca.)

Wyposażenie pokoi mogło być bardzo proste lub też luksusowe. Wewnętrzny wystrój pomieszczeń zależał od sytuacji finansowej właściciela. Meble ówczesnych greków wykonane były z drewna. W przeciętnym pokoju znajdowało się łóżko, mały stolik, krzesła bez oparcia lub z niskim oparciem. Ubrania i kosztowności były przechowywane w drewnianych skrzyniach umieszczonych na podłodze. Pomieszczenia ogrzewano za pomocą metalowych pojemników, do których wkładano rozżarzony węgiel drzewny.

Domy w starożytnej Grecji były zaprojektowane tak, aby zapewnić najbardziej praktyczne i komfortowe warunki dla zamieszkujących je rodzin. Ulice i place w miastach były często ozdabiane drzewami i krzewami.

Dom mieszkalny w starożytnej Grecji