کشتی نفتکش
ظهور کشتی های نفتکش به اواخر قرن ۱۹ میلادی برمی گردد؛ امروز آنها یکی از انواع بزرگترین کشتی ها هستند۔
تكنولوژى
کلیدواژهها
Tanker, oil tanker, tanker, oil deposit, environmental pollution, natural disaster, transport, petroleum, disaster, water transport, maritime transport, deck, radar, raft bridge, watercraft, ocean, sea, economy, technology, transportation
موارد مربوط
نماها

کشتی نفتکش
از زمان های قدیم دریانوردی نقش مهمی در تجارت و سیاحت-و همچنین در جنگ ها- ایفا کرده است۔ به دنبال عصر اکتشافات، اشکال حمل و نقل دریایی در آغاز عصرجدید کاملا دگرگون شد ولی در نیمه ی دوم قرن بیستم بود که یک تحول اساسی در این شکل از حمل و نقل اتفاق افتاد۔
اولین کشتی نفتکش که برای حمل بار مایع فله طراحی شده بود در سال ۱۸۸۰ ساخته شد۔ سپس، بعد از جنگ جهانی دوم، تعداد زیادی کشتی نفتکش و کشتی کانتینری برای حمل مایعات فله-بیشتر نفت خام-و مقادیر عظیمی از کالاهای مختلف در کانتینرهایی که برای حمل به طرق مختلف طراحی شده بودند، تولید شد۔
ظهور این نوع جدید از کشتی ها منجر به کاهش تلفات بارگیری، زمان بارگیری و هزینه ها شد۔ تنها نقطه ضعف این روش حمل و نقل، طولانی شدن زمان تحویل بار است۔ مسیرهای حمل و نقل این کشتی های غول پیکر که در سرتاسر جهان سفر می کنند، نیز از بنادر بسیار بزرگ آغاز می شود۔

نمای فوقانی
طول متوسط کشتی های نفتکش بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ متر، عرض آنها در حدود ۳۰ تا ۷۰ متر است، در حالی که آبخور آنها حدود ۱۵ تا ۳۰ متر است۔ سرعت آنها بین ۱۵ تا ۱۶ گره-۳۰-۲۸ کیلومتر در ساعت-می باشد۔
مهمترین ملاحظات در طراحی بدنه ی این کشتی ها تأمین تعادل و ایمنی و به حداکثر رساندن ظرفیت باربری است۔ بزرگترین کشتی های نفتکش در دهه ی ۱۹۷۰با اهداف اقتصادی-قیمت بالای نفت-و سیاسی-بسته شدن کانال سوئز- ساخته شدند۔ بزرگترین آنها، Seawise Giant با ۴۵۶ متر طول، در سال ۱۹۷۹ ساخته شد۔

عرشه
امروزه کشتی های نفتکش دومین وسیله ی مهم حمل و نقل نفت پس از خطوط لوله هستند۔ نکته اصلی در طراحی بدنه ی این کشتی ها عملکرد و ایمنی است۔ سکوی هدایت کشتی، کابین خدمه و مخازن سوخت همگی در قسمت عقب نفتکش قرار دارند، در حالی که مخازن حمل بار و بالاست بیشترین قسمت کشتی را اشغال می کنند۔ قسمت اعظم عرشه مسطح است و خطوط لوله، لوله های انتقال نفت، شیرها و یک مسیر عبور روی آن قراردارند۔

ابعاد
- انواع - DWT: تناژ وزن مرده، واحد اندازه گیری مقدار جرمی که یک کشتی به صورت ایمن می تواند حمل کند که شامل جرم ترکیبی محموله، سوخت، بالاست، آب شیرین و خدمه می شود۔ جرم کشتی را شامل نمی شود۔
- ظرفیت
- پانامکس: ۸۰۰۰۰-۶۰۰۰۰ تناژ وزن مرده
- آفرامکس: ۱۲۰۰۰۰-۸۰۰۰۰ تناژ وزن مرده
- سوئزمکس:۲۰۰۰۰۰-۱۲۰۰۰۰ تناژ وزن مرده
- نفتکش های غول پیکر: ۲۰۰ هزار تا ۳۱۵هزار تناژ وزن مرده
- نفتکش های کوه پیکر: ۳۲۰ هزار تا ۵۲۰ هزار تناژ وزن مرده
- ۳۹۷۵۰۰۰ - تعداد خودروهای دارای مخزن سوخت ۶۰ لیتری که می تواند از محموله یک نفتکش سوئزمکس پر شود۔
کشتی های نفتکش با توجه به ابعاد آنها طبقه بندی می شوند۔ ابرنفتکش ها، از جمله نفتکش های غول پیکر نفت خام -VLCC- و نفتکش های کوه پیکر نفت خام-ULCC-، فقط در چند بندر دنیا می توانند لنگر بیاندازند۔ حرکت این نفتکش ها با توجه به ابعاد آنها، فقط در چند کانال و تنگه امکان پذیر است۔ از طرف دیگر، نفتکش های کوچکتر از جمله نفتکش های پانامکس، افرامکس و سوئزمکس می توانند در بنادر کوچکتر لنگر انداخته و در تنگه ها و کانال های باریک و کم عمق حرکت کنند۔-نام آنها به مسیرهایی-یعنی به کانال یا تنگه ای- اشاره داردکه می توانند از آن عبور کنند۔

حوادث
- حوادث مهم نفتکش ها
- آتلانتیک امپرس - مقدار نشت نفت:۲۸۷ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ ژوئیه ۱۹۷۹
- ای بی تی سامر - مقدار نشت نفت:۲۶۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۸ مه ۱۹۹۱
- كاستيللو دی بلور - مقدار نشت نفت:۲۵۲ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۸ ژوئن ۱۹۸۳
- آموكو كاديز - مقدار نشت نفت:۲۲۳ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۶ مارس ۱۹۷۸
- هاون - مقدار نشت نفت:۱۴۴ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۱ آوریل ۱۹۹۱
- اوديسه - مقدار نشت نفت:۱۳۲ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۰ نوامبر ۱۹۸۸
- توری كانيون - مقدار نشت نفت:۱۱۹ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۸ مارس ۱۹۶۷
- سی استار - مقدار نشت نفت:۱۱۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ دسامبر ۱۹۷۲
- اوركويلا - مقدار نشت نفت:۱۰۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۲ مه ۱۹۷۶
- ايرنس سرناد - مقدار نشت نفت:۱۰۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۳ فوریه ۱۹۸۰
- پاتریوت هاوایی - مقدار نشت نفت:۹۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۳ فوریه ۱۹۷۷
- ایندیپندنتا - مقدار نشت نفت:۹۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۵ نوامبر ۱۹۷۹
- ياكوب ميرسك - مقدار نشت نفت:۸۸ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۹ ژانویه ۱۹۷۵
- M/V براير - مقدار نشت نفت:۸۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه:۵ ژانویه ۱۹۹۳
- خارک۵ - مقدار نشت نفت:۸۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ دسامبر ۱۹۸۹
- دریای اژه - مقدار نشت نفت:۷۴ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۳ دسامبر ۱۹۹۲
- سی امپرس - مقدار نشت نفت:۷۲ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۵ فوریه ۱۹۹۶
- نوا - مقدار نشت نفت:۷۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۶ دسامبر ۱۹۸۵
- کاتینا پی - مقدار نشت نفت:۶۷ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ آوریل ۱۹۹۲
- M/V پريستيژ - مقدار نشت نفت:۶۴ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۵ نوامبر ۲۰۰۲
- اكسون والدز - مقدار نشت نفت:۳۷ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۳ ژانویه ۱۹۸۹
- هابی اسپریت - مقدار نشت نفت:۱۱ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۷ دسامبر ۲۰۰۷

انیمیشن
- اورساند
- بسفر
- کانال سوئز
- تنگه ی هرمز
- باب المندب
- تنگه ی مالاکا
- کانال پاناما
- دماغه امید نیک
- شبه جزیره ی عربستان
- نيجريه
- ليبي
- ونزوئلا
- میدان نفتی دریای شمال
- حوادث مهم نفتکش ها
- آتلانتیک امپرس - مقدار نشت نفت:۲۸۷ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ ژوئیه ۱۹۷۹
- ای بی تی سامر - مقدار نشت نفت:۲۶۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۸ مه ۱۹۹۱
- كاستيللو دی بلور - مقدار نشت نفت:۲۵۲ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۸ ژوئن ۱۹۸۳
- آموكو كاديز - مقدار نشت نفت:۲۲۳ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۶ مارس ۱۹۷۸
- هاون - مقدار نشت نفت:۱۴۴ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۱ آوریل ۱۹۹۱
- اوديسه - مقدار نشت نفت:۱۳۲ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۰ نوامبر ۱۹۸۸
- توری كانيون - مقدار نشت نفت:۱۱۹ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۸ مارس ۱۹۶۷
- سی استار - مقدار نشت نفت:۱۱۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ دسامبر ۱۹۷۲
- اوركويلا - مقدار نشت نفت:۱۰۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۲ مه ۱۹۷۶
- ايرنس سرناد - مقدار نشت نفت:۱۰۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۳ فوریه ۱۹۸۰
- پاتریوت هاوایی - مقدار نشت نفت:۹۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۳ فوریه ۱۹۷۷
- ایندیپندنتا - مقدار نشت نفت:۹۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۵ نوامبر ۱۹۷۹
- ياكوب ميرسك - مقدار نشت نفت:۸۸ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۹ ژانویه ۱۹۷۵
- M/V براير - مقدار نشت نفت:۸۵ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه:۵ ژانویه ۱۹۹۳
- خارک۵ - مقدار نشت نفت:۸۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ دسامبر ۱۹۸۹
- دریای اژه - مقدار نشت نفت:۷۴ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۳ دسامبر ۱۹۹۲
- سی امپرس - مقدار نشت نفت:۷۲ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۵ فوریه ۱۹۹۶
- نوا - مقدار نشت نفت:۷۰ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۶ دسامبر ۱۹۸۵
- کاتینا پی - مقدار نشت نفت:۶۷ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۹ آوریل ۱۹۹۲
- M/V پريستيژ - مقدار نشت نفت:۶۴ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۱۵ نوامبر ۲۰۰۲
- اكسون والدز - مقدار نشت نفت:۳۷ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۲۳ ژانویه ۱۹۸۹
- هابی اسپریت - مقدار نشت نفت:۱۱ هزار تن، تاریخ وقوع حادثه: ۷ دسامبر ۲۰۰۷
- انواع - DWT: تناژ وزن مرده، واحد اندازه گیری مقدار جرمی که یک کشتی به صورت ایمن می تواند حمل کند که شامل جرم ترکیبی محموله، سوخت، بالاست، آب شیرین و خدمه می شود۔ جرم کشتی را شامل نمی شود۔
- ظرفیت
- پانامکس: ۸۰۰۰۰-۶۰۰۰۰ تناژ وزن مرده
- آفرامکس: ۱۲۰۰۰۰-۸۰۰۰۰ تناژ وزن مرده
- سوئزمکس:۲۰۰۰۰۰-۱۲۰۰۰۰ تناژ وزن مرده
- نفتکش های غول پیکر: ۲۰۰ هزار تا ۳۱۵هزار تناژ وزن مرده
- نفتکش های کوه پیکر: ۳۲۰ هزار تا ۵۲۰ هزار تناژ وزن مرده
- ۳۹۷۵۰۰۰ - تعداد خودروهای دارای مخزن سوخت ۶۰ لیتری که می تواند از محموله یک نفتکش سوئزمکس پر شود۔

ساختار
- سینه ی کشتی
- سكان
- رادار
- نور سردکل
- دودکش
- سکوی هدايت كشتي
- پروانه
- لوله ها

مقطع عرضی
کشتی نفتکش اکسون والدز در سال ۱۹۸۹ در سواحل آلاسکا به گل نشست و حدود ۳۷۰۰۰ تن نفت را به درون آب ریخت۔ در نتیجه ی این حادثه ساخت بدنه ی کشتی ها بصورت دولایه مرسوم شد و از آن زمان تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است۔ با استفاده از این طراحی جدید، نفت به درون بدنه ی داخلی پمپ می شود، بنابراین از آلوده شدن محیط زیست در صورت بروز هرگونه حادثه محافظت می شود۔ وقتی محل نگهداری بار پر است، مخازن بالاست که در فضای بین دیواره های بدنه ی دولایه ی کشتی قراردارند، خالی هستند۔ اما، هنگامی که محل نگهداری بار خالی است و یا فقط بخشی از آن بارگیری شده است، مخازن بالاست با مقدار لازمی از آب بالاست پر می شوند۔

مسیرها
- اورساند
- بسفر
- کانال سوئز
- تنگه ی هرمز
- باب المندب
- تنگه ی مالاکا
- کانال پاناما
- دماغه امید نیک
- شبه جزیره ی عربستان
- نيجريه
- ليبي
- ونزوئلا
- میدان نفتی دریای شمال
روایت
از زمان های قدیم دریانوردی نقش مهمی در تجارت و سیاحت-و همچنین در جنگ ها- ایفا کرده است۔ به دنبال عصر اکتشافات، اشکال حمل و نقل دریایی در آغاز عصرجدید کاملا دگرگون شد ولی در نیمه ی دوم قرن بیستم بود که یک تحول اساسی در این شکل از حمل و نقل اتفاق افتاد۔
اولین کشتی نفتکش که برای حمل بار مایع فله طراحی شده بود در سال ۱۸۸۰ ساخته شد۔ سپس، بعد از جنگ جهانی دوم، تعداد زیادی کشتی نفتکش و کشتی کانتینری برای حمل مایعات فله-بیشتر نفت خام-و مقادیر عظیمی از کالاهای مختلف در کانتینرهایی که برای حمل به طرق مختلف طراحی شده بودند، تولید شد۔
ظهور این نوع جدید از کشتی ها منجر به کاهش تلفات بارگیری، زمان بارگیری و هزینه ها شد۔ تنها نقطه ضعف این روش حمل و نقل، طولانی شدن زمان تحویل بار است۔ مسیرهای حمل و نقل این کشتی های غول پیکر که در سرتاسر جهان سفر می کنند، نیز از بنادر بسیار بزرگ آغاز می شود۔
طول متوسط کشتی های نفتکش بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ متر، عرض آنها در حدود ۳۰ تا ۷۰ متر است، در حالی که آبخور آنها حدود ۱۵ تا ۳۰ متر است۔ سرعت آنها بین ۱۵ تا ۱۶ گره-۳۰-۲۸ کیلومتر در ساعت-می باشد۔
مهمترین ملاحظات در طراحی بدنه ی این کشتی ها تأمین تعادل و ایمنی و به حداکثر رساندن ظرفیت باربری است۔ بزرگترین کشتی های نفتکش در دهه ی ۱۹۷۰با اهداف اقتصادی-قیمت بالای نفت-و سیاسی-بسته شدن کانال سوئز- ساخته شدند۔ بزرگترین آنها، Seawise Giant با ۴۵۶ متر طول، در سال ۱۹۷۹ ساخته شد۔
امروزه کشتی های نفتکش دومین وسیله ی مهم حمل و نقل نفت پس از خطوط لوله هستند۔ نکته اصلی در طراحی بدنه ی این کشتی ها عملکرد و ایمنی است۔ سکوی هدایت کشتی، کابین خدمه و مخازن سوخت همگی در قسمت عقب نفتکش قرار دارند، در حالی که مخازن حمل بار و بالاست بیشترین قسمت کشتی را اشغال می کنند۔ قسمت اعظم عرشه مسطح است و خطوط لوله، لوله های انتقال نفت، شیرها و یک مسیر عبور روی آن قراردارند۔
کشتی نفتکش اکسون والدز در سال ۱۹۸۹ در سواحل آلاسکا به گل نشست و حدود ۳۷۰۰۰ تن نفت را به درون آب ریخت۔ در نتیجه ی این حادثه ساخت بدنه ی کشتی ها بصورت دولایه مرسوم شد و از آن زمان تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است۔ با استفاده از این طراحی جدید، نفت به درون بدنه ی داخلی پمپ می شود، بنابراین از آلوده شدن محیط زیست در صورت بروز هرگونه حادثه محافظت می شود۔ وقتی محل نگهداری بار پر است، مخازن بالاست که در فضای بین دیواره های بدنه ی دولایه ی کشتی قراردارند، خالی هستند۔ اما، هنگامی که محل نگهداری بار خالی است و یا فقط بخشی از آن بارگیری شده است، مخازن بالاست با مقدار لازمی از آب بالاست پر می شوند۔
کشتی های نفتکش با توجه به ابعاد آنها طبقه بندی می شوند۔ ابرنفتکش ها، از جمله نفتکش های غول پیکر نفت خام -VLCC- و نفتکش های کوه پیکر نفت خام-ULCC-، فقط در چند بندر دنیا می توانند لنگر بیاندازند۔ حرکت این نفتکش ها با توجه به ابعاد آنها، فقط در چند کانال و تنگه امکان پذیر است۔ از طرف دیگر، نفتکش های کوچکتر از جمله نفتکش های پانامکس، افرامکس و سوئزمکس می توانند در بنادر کوچکتر لنگر انداخته و در تنگه ها و کانال های باریک و کم عمق حرکت کنند۔-نام آنها به مسیرهایی-یعنی به کانال یا تنگه ای- اشاره داردکه می توانند از آن عبور کنند۔
موارد مربوط
Oil platform
A long pipe in the centre of the tower penetrates the ocean bed until it reaches the layer that contains oil.
The Panama Canal
The Panama Canal is an artificial waterway created to shorten shipping routes between the Pacific Ocean and the Atlantic Ocean.
The Suez Canal
The Suez Canal is an artificial waterway connecting the Red Sea and the Mediterranean Sea.
The Channel Tunnel
The Channel Tunnel is a 50.5 km long railway tunnel between the United Kingdom and France, beneath the English Channel.
کشتی های بادبانی
کشتی های دو دکله، که اولین بار در قرن هفدهم در هلند ساخته شدند، عمدتا به عنوان کشتی های تجاری بکارگرفته می شدند۔
بايرم (کشتی جنگی پارويي باستان)
بايرم نوعی کشتی جنگی باستانی است که دارای یک بخش برجسته رو به جلوي كشتي و دو عرشه پارويي است که ارتش هاي بسياري از آن استفاده كرده اند۔
یواساس تاراوا (الاچای-۱) (۱۹۷۶)
از دهه ۱۹۴۰ ، ناوهاي هواپيمابر بزرگ بطور فزاینده به اربابان اقیانوس ها تبدیل شدند۔
Battleship (HMS Dreadnought, 1906)
HMS Dreadnought revolutionised battleship-building in the 20th century.
USS Missouri (US, 1944)
The battleship USS Missouri, first deployed during WWII was also deployed in the Gulf War.
USS Ohio (US, 1979)
Nuclear propulsion was first used by the US Navy for powering submarines in the mid-20th century.